Εστία

η προστάτιδα του σπιτιού και της ιερής εστίας

Η θεά Εστία ήταν η μεγαλύτερη κόρη του Κρόνου και της Ρέας και αδελφή του Δία, του Ποσειδώνα και άλλων θεών. Ήταν η θεά της εστίας κάθε σπιτιού και είχε ιερό χαρακτήρα για τους αρχαίους λαούς. Η εστία αποτελούσε το κέντρο της οικογένειας και εξυπηρετούσε τις καθημερινές ανάγκες, ενώ δέχονταν τις προσφορές της. Επίσης, έγινε το σύμβολο της φιλοξενίας και του απαραβίαστου οικογενειακού ασύλου. Παρόλο που πίστευαν ότι η θεά Εστία παρέμεινε παρθένα όλη της τη ζωή, αναδείχθηκε ως προστάτιδα της οικογένειας, της κατοικίας και της φιλοξενίας. Οι αρχαίοι Έλληνες λάτρευαν τη θεά Εστία σε κάθε σπίτι, καθώς πίστευαν ότι εφεύρε την κατοικία. Οι πρώτοι καρποί των αγρών, γνωστοί ως απαρχές των καρπών, προσφερόταν σε αυτήν, ενώ επίσης της αφιέρωναν μικρά μοσχάρια.

Σε κάθε σπίτι της αρχαίας Ελλάδας, υπήρχε μια εστία σε σχήμα κύκλου, το κέντρο του σπιτιού, στην οποία καίγονταν συνεχώς ξύλα και άνθρακες για να διατηρηθεί η ιερή φλόγα. Κάθε πόλη είχε τη δική της κοινή εστία, από την οποία προμηθευόντουσαν με φωτιά όσοι ετοίμαζαν εκστρατείες ή αποικίσεις, μεταφέροντας τη φλόγα από τη μητρόπολη στη νέα πατρίδα τους. Αυτή η πρακτική υποδείκνυε το δεσμό ανάμεσα στις δύο πόλεις. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι η κοινή εστία του κόσμου ήταν η εστία των Δελφών, όπου βρισκόταν ο Ομφαλός της Γης. Αν η ιερή φλόγα έσβηνε ποτέ, θεωρούνταν πολύ κακός οιωνός και έπρεπε να ξανανάψει από τον ήλιο για να είναι αμόλυντη.

In every home, right in the center, and in a circular shape, there was a hearth. The sacred fire was constantly burning there. Of course, each city had one public hearth. From there, those who were going to campaign or colonize carried the flame, and brought the fire from the metropolis to the new homeland. This showed the bond that existed between the colonies.

Η Εστία αποτελεί σημαντικό στοιχείο της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας και έχει απεικονιστεί σε πολλά έργα τέχνης. Συνήθως, απεικονίζεται σαν μια παρθένα με μακρύ φόρεμα και πέπλο, συχνά με μια λυχνία ή πυρσό στο χέρι. Το σκήπτρο είναι επίσης ένα συνηθισμένο στοιχείο της απεικόνισής της, και συμβολίζει την εξουσία και την κυριαρχία.

Σε ορισμένες απεικονίσεις, η Εστία κρατάει ένα κλαδί με άνθη και καρπούς, το οποίο αντιπροσωπεύει τη γονιμότητα και την αφθονία. Το σύμβολο αυτό είναι συχνά συνδεδεμένο με τη γυναικεία φύση της θεότητας και τη σημασία της.