Ζευς(Δίας)

ο βασιλιάς των θεών και όλων των ανθρώπων

Ήταν ο Δίας, ο ανώτατος θεός του Ολύμπου, γιος της Ρέας και του Κρόνου και εγγονός του Ουρανού και της Γης. Είχε αδέλφια όπως η Ήρα, ο Ποσειδώνας, ο Πλούτωνας, η Εστία και η Δήμητρα. Ο Κρόνος φοβόταν ότι θα του αρπάξει το θρόνο ένα από τα παιδιά του, οπότε κατάπινε όλα τα βρέφη που γεννούσε η Ρέα. Αυτή, όμως, κατάφερε να σώσει τον Δία, καλώντας τους Κουρήτες να τον φυλάξουν. Τρέφετο από τις Νύμφες Αδράστεια και Ίδη, οι οποίες τον έθρεφαν με γάλα μιας κατσίκας, της Αμάλθειας. Ο Δίας γεννήθηκε στην Κρήτη, πάνω στο βουνό Δίκτη ή στο βουνό Ίδη.

Μετά την ενηλίκιωσή του, ο Δίας πολέμησε εναντίον του Κρόνου και των Τιτάνων για να αποκτήσει την εξουσία, κερδίζοντας χάρη στη βοήθεια των Κυκλώπων και του κεραυνού που τους είχε δώσει. Στη συνέχεια, ο Δίας πολέμησε εναντίον των επαναστατημένων Γιγάντων και τους νίκησε.

Η γυναίκα του Ήταν η αδελφή του, Ήρα, με την οποία απέκτησε πολλά παιδιά όπως ο Ήφαιστος, ο Άρης, η Ήβη και η Ειλείθυια. Στη Δωδώνη της Ηπείρου, θεωρούσαν γυναίκα του μια άλλη θεά, τη Διώνη. Σύμφωνα με τον Ησίοδο, είχε επτά θεές-γυναίκες, με τις οποίες απέκτησε πολλά παιδιά, όπως η Μήτη, η Θέμις, η Ευρυνόμη, η Δήμητρα, η Μνημοσύνη, η Λητώ και η Μαία. Άλλοι συγγραφείς αναφέρουν και άλλες θεές ως γυναίκες του Δία

Ο Δίας, αρχηγός θεών και ανθρώπων στην ελληνική μυθολογία, απέκτησε πολλά παιδιά από θνητές γυναίκες όπως η Σεμέλη, η Αλκμήνη, η Λήδα, η Ευρώπη, η Δανάη, η Ιώ και άλλες. Παρόλα αυτά, οι γυναίκες αυτές έπρεπε να αντιμετωπίσουν τη ζήλια της Ήρας, συζύγου του Δία.

Οι Έλληνες πίστευαν ότι ο Δίας ήταν ανώτερος και ισχυρότερος από όλους τους άλλους θεούς, και εξουσίαζε όλα τα φυσικά φαινόμενα, όπως η βροντή, η αστραπή και ο κεραυνός. Ωστόσο, η Μοίρα ήταν η μόνη δύναμη που ήταν πάνω από τον Δία, καθώς κανείς δεν μπορούσε να ξεφύγει από τους νόμους της. Στην ουσία, ο Δίας ήταν συνδεδεμένος με όλες τις εκδηλώσεις της ανθρώπινης ζωής και ρύθμιζε τις τύχες των ανθρώπων.

Σύμφωνα με τον αρχαίο μύθο, ο Δίας κατέχει την εξουσία του αιθέρα, ενώ ο Ποσειδώνας της θάλασσας και ο Πλούτωνας του Κάτω Κόσμου. Ωστόσο, η εξουσία του Δία επεκτείνεται στις περιοχές των δύο άλλων θεών. Οι αρχαίοι του απέδιδαν πολλαπλές ιδιότητες, όπως την προστασία των αδικημένων, τηρητή των όρκων, φύλακα των πόλεων, των σπιτιών, της οικογένειας, των φιλοξενουμένων, της εστίας και των ικετών. Είχε επίσης τον ρόλο του ιδρυτή του θεσμού της βασιλείας και προστάτη των βασιλιάδων, αρχόντων και της βουλής. Ο Δίας ήταν ο θεός που γνώριζε τα μυστικά των ανθρώπινων καρδιών και τις ανακούφιζε, καθώς και ο αμείλικτος τιμωρός όσων διέπρατταν κακές πράξεις και ο εξαγνιστής των τιμωρημένων.

Η λατρεία προς τον Δία εξαπλώθηκε σε όλη την Ελλάδα, με κυρίως σημεία αναφοράς τις υψηλές κορυφές των βουνών, καθώς η σχέση του με τα ουράνια φαινόμενα ήταν σημαντική. Στη Δωδώνη, η λατρεία συνδυαζόταν με τη μαντική, ενώ η Ολυμπία ήταν αφιερωμένη σε αυτόν και οι Ολυμπιακοί αγώνες τελούνταν προς τιμήν του. Τα Νέμεια στη Νεμέα ήταν επίσης σημαντικός τόπος λατρείας του Δία.

Στην κλασική τέχνη, ο Δίας αποτελούσε την προσωποποίηση της γαλήνης και του μεγαλείου. Είχε υψηλό ανάστημα, μακριά κυματιστά μαλλιά και μεγαλόπρεπη γενειάδα.

Τα σύμβολα της δύναμής του περιλαμβάνουν τον κεραυνό, τον αετό, τη Νίκη, το σκήπτρο και την αιγίδα.