Διόσκουροι

Οι αθάνατοι αδελφοί του ουρανού και η περιπέτειά τους στην ελληνική μυθολογία

Οι Διόσκουροι, ήταν ονομασία που δόθηκε στους γιους του Δία και της Λήδας, τον Κάστορα και τον Πολυδεύκη. Ήταν αδελφοί της Ελένης και της Κλυταιμνήστρας. Σύμφωνα με έναν νεότερο μύθο, ο Κάστορας θεωρείτο γιος του θνητού Τυνδάρεου, συζύγου της Λήδας, ενώ ο Πολυδεύκης θεωρείτο γιος του Δία. Εξαιτίας αυτής της διαφορετικής καταγωγής, ο Κάστορας θεωρούνταν θνητός, ενώ ο Πολυδεύκης θεωρούνταν αθάνατος.

Οι Διόσκουροι θεωρούνταν ήρωες με έντονο πνεύμα περιπέτειας. Συμμετείχαν στην Αργοναυτική εκστρατεία και στο κυνήγι του Καλυδώνιου κάπρου. Επίσης, αρπάξαν τις κόρες του Λεύκιππου, την Ιλάειρα και τη Φοίβη, και τις παντρεύτηκαν. Ένας καυγάς συνέβη μεταξύ τους και των γιων του Αφαρέα, του Ίδα και του Λυγκέα. Κατά τη διάρκεια της μάχης, σκοτώθηκαν και οι τέσσερις. Ο Πολυδεύκης, ως αθάνατος, αρχικά αρνήθηκε την προσφορά της αθανασίας από τον Δία, για να μην χωριστεί από τον αδελφό του. Τελικά, συμφώνησε υπό την προϋπόθεση ότι καθένας από αυτούς θα ζούσε χωριστά, μια μέρα στον Κάτω Κόσμο και μια μέρα στον Όλυμπο, μοιράζοντας έτσι την αθανασία.

Η λατρεία των Διοσκούρων ξεκίνησε στη Σπάρτη, όπου αναγνωρίζονταν ως θεοί-προστάτες. Τα σύμβολά τους ήταν τα δύο δόκανα και τα φίδια. Αργότερα, η λατρεία τους εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την Ελλάδα, όπου τους θεωρούσαν προστάτες όλων των αγώνων, ιδίως των ιππικών, εξαιτίας των εξαιρετικών ιππικών ικανοτήτων του Κάστορα και των πυγμαχικών ικανοτήτων του Πολυδεύκη.

Πέρα από τα αναφερθέντα σύμβολα, η λατρεία τους συνδέθηκε και με άλλα σύμβολα, όπως άλογα, στεφάνια, κλαδιά φοίνικα, στλεγγίδες, άστρα, κόκορες και άλλα.

Ένας σημαντικός τρόπος λατρείας των Διόσκουρων ήταν οι εορτασμοί που πραγματοποιούνταν στους Δελφούς, αλλά η πιο σημαντική γιορτή αφορούσε τα Θεοξένια. Κατά τη διάρκεια αυτής της γιορτής, οι Διόσκουροι τιμούνταν ως θεοί-φύλακες της φιλοξενίας και των ξένων επισκεπτών.